Strona główna  /  Wydarzenia  /  Estudio Barozzi Veiga - relacja

Na przełomie listopada i grudnia mieliśmy okazję gościć w Polsce założycieli EBV - pracowni barcelońskiej, która uznanie w naszym kraju zdobyła wygraną w konkursie na Filharmonię Szczecińską. Łącznie odbyło się 6 wykładów, sponsorami których były w Polsce Zachodniej - Baumit, w Polsce Wschodniej - Ecophon. Dziękujemy też naszym tłumaczom oraz wszystkim zaangażowanym w organizację tournee, a tych którzy nie mogli wziąć udziału w wykładach zapraszamy do lektury.

Lublin - 2 grudnia 2008
Wyklad grupy EBV reprezentowanej przez Fabrizio Barozzi’ego odbył się 2 grudnia na auli Politechniki Lubelskiej. Przybyło na niego wiele osób, w tym studenci, lokalni architekci jak również ludzie nie związani bezpośrednio z architekturą. Aula mimo 150 miejsc pękała w szwach, wypełniona chłonnymi umysłami czekającymi na projektowy cocktail dobrej architektury przygotowany przez młodą hiszpańską pracownię. Czy smakował? Niewątpliwie.
Wykład poświęcony był wybranym projektom grupy architektonicznej Estudio Barozzi Veiga, która została założona w 2004 roku przez Fabrizio Barozziego oraz pochodzącego z Hiszpanii Santiago Alberto Veigę.
Wykład poprzedziła prezentacja sponsora, firmy Ecophon.
Organizacją przedsięwzięcia zajęła się fundacja FTA, katedra politechniki lubelskiej oraz studenci tejże uczelni. Patronat medialny objął kwartalnik Archivolta.
Na „rozgrzewkę” Fabrizio Barozzi pokazał projekt z 2005 roku „Visitors center” w ST. Maddalena na północy Włoch. Ideą było stworzenie obiektów łączących funkcje szkoły oraz górskiego hotelu. Założenie obejmuje trzy pozornie odrębne drewniane budynki w małej, górskiej wiosce. Kubatura została podzielona na mniejsze części i połączona podziemnymi korytarzami. Dzięki temu na powierzchni ziemi powstała przestrzeń publiczna, której rangę wielokrotnie podkreślał Barozzi podczas wykładu. Kolejnym celem projektu było uzyskanie prostej kubatury z ponadczasową iskrą charakteryzująca te budynki . Nowoczesne materiały zastosowane w elewacji, prostota formy oraz przestrzeń między budynkami potraktowana jako przestrzeń publiczna nadają zespołowi nowatorski wydźwięk.
Następnie Hiszpan przybliżył zgromadzonym projekt hali koncertowej nad zatoką przy małym miasteczku Agulias w Hiszpanii. Architekci z jednej strony skupili się na wpisaniu obiektu w otoczenie i na odpowiednim dialogu, który ma nawiązywać z miastem, z drugiej zaś na relacji z naturą i jej oddziaływaniami. Wygięcia elewacji inspirowane są żaglami na wietrze a otwory na elewacji nawiązują do porowatości kamieni występujących na tym wybrzeżu. Projekt w ten sposób pokazuje dwoistość architektury i wpływ jakim natura oddziaływuje na materie. Projekt ten w znakomity sposób pokazuje jak kilkoma prostymi zabiegami można oddać ekspresje i złożoność natury nie tracąc przy tym nawet grama elegancji.

Następnym projektem jaki został pokazany był zarząd koordynacji produkcji wina w Burgos w Hiszpanii. Jest to mini kompleks budynków otwartych na krajobraz, nawiązujących swym wyglądem oraz masywnością do wież znajdujących się na płaskowyżach. Grupa EVB nawiązuje dialog z otoczeniem również poprzez dobór materiałów. Kamień ciosany często występuje w starym budownictwie na terenie Burgos. Ciekawie została zorganizowana przestrzeń publiczna, która tworzy się na części budynku wzbogacając tkankę urbanistyczną tego miejsca.

Kolejnym projektem pokazany przez Fabrizio Barozzi’ego to szkoła muzyczna wraz z salą koncertową w Karlsruhe w Niemczech. W tym przypadku ważniejszym było stworzenie miejsca niż obiektu. Architekci wcielają się w role reżysera, który w wyszukany sposób kieruje uczuciami i doznaniami. Tworzą miejsce introwertyczne dla otaczającej go tkanki miejskiej, a zarazem nadzwyczaj ekstrawertyczne wewnątrz. Każda z sal szkoły ma wyjście na wewnętrzny zielony dziedziniec. który staje się zielonym miejscem publicznym, dającym możliwość integracji, nauki i odpoczynku. Obiekt niezwykle dobrze odnajduje się na tle górujących nad nim drzew. Dzięki integralności z naturą wraz ze zmianą pogody pokazuje swoje różne oblicza.

Nareszcie nadszedł czas na polski rozdział, bynajmniej nie epizodyczny. Większość zgromadzonych czekała na ten moment i na pewno się nie zawiodła mogąc w końcu usłyszeć więcej niż kilka słów na temat pracy jakże często ostatnio dyskutowanej. Fabrizio Barozzi krótko opowiedział o konkursie na budynek filharmonii w Szczecinie,po czym przeszedł do omówienia idei. EVB chcieli by budynek usytuowany w centrum Szczecina stał się ikoną miasta i mimo bliskości centrum był zauważalny już z daleka. W nocy cały ulegałby iluminacji jeszcze w większym stopniu zwracając na siebie uwagę. Ostra struktura dachów nawiązuje do dachów charakterystycznych dla tego miasta, którą można dostrzec w jego panoramie, jak również kontynuuje pierzeje budynku do niego sąsiadującego a sama przestrzeń pod nimi ukryta ma pełnić role wystawienniczą. Nie wszyscy zgodzili się z tą opinią , sugerując ,że budynki już istniejące i projektowane wyglądają przy sobie wręcz kontrastowo. Obiekt swym kształtem ma nawiązywać do nurtu ekspresjonistycznego w XX w. Wielkość działki ograniczyła do minimum możliwości stworzenia przestrzeni publicznej na zewnątrz więc architekci zorganizowali ją w środku. Role jej pełni pokaźne foyer w którym życie tętniło by nie tylko w przerwie koncertu czy przedstawienia.

Drugim polskim akcentem na wykładzie był projekt Centrum Solidarności w Gdańsku, który wzbudził równie duże zainteresowanie. Dodatkowego smaku dodaje fakt iż na wykładzie obecny był Bolesław Stelmach, bezpośredni konkurent EVB w tym konkursie. Całkowicie inne podejście do tematu oraz doświadczenie architektoniczne spowodowało ciekawą dyskusje, do której również włączyli się młodsi adepci sztuki architektonicznej. Wyjściem do projektowania były hasło „wolność, niepodległość, solidarność” jakże ważne w historii naszego narodu. Budynek staje się tłem dla pomnika trzech krzyży i jest zwieńczeniem master planu Gdańska o stworzeniu „drogi do wolności”. Sam obiekt powstał w prosty sposób. Narożniki budowli zostały podniesione dając możliwość wejścia do serca którym w tym przypadku jest ogród zimowy będącym dostępnym z czterech stron placem, mającym stać się miejscem spotkań oraz przemyśleń.


Ostatnim projektem jaki został przedstawiony tego wieczoru to dom jednorodzinny w Mongolii . Stu architektów ,sto projektów w sercu chińskiej prowincji. Tak właśnie wygląda projekt mieszkaniowy „ Ordos 100”, chińskiego artysty i architekta Ai Weiwei. Nie było by nic w tym dziwnego gdyby nie to ze miejscem projektowania jest niezamieszkałe pustkowie. Dom ten charakteryzuje się ekspresyjnym dachem, patio oraz prostą elewacją.

Po wykładzie odbyła się dyskusja, która tradycyjnie przeniosła się do restauracji. Tam spotkała się grupa najbardziej zainteresowanych studentów głodnych wrażeń. Przyjazd grupy EVB do Polski był pozytywnie zaskakującym wydarzeniem. Na podstawie ich projektów można z łatwością stwierdzić, że architektura już dawno nie jest samym rzemiosłem. Potrzebny jest pierwiastek odczuć, uczuć, spostrzeżeń i analiz. Pokazują, że współczesna architektura staje się rzeźbą osobowości miejsca, a nie architekta.